Rotterdam heeft een rijke historie en die is uiteraard onuitputtelijk. Iedere dag opnieuw wordt het verleden aangevuld met tal van kleine feiten. Via beeld en tekst voegen zij iets toe aan onze gemeenschappelijke (contemporaine) geschiedenis. Journalisthistoricus Joris Boddaert beschrijft iedere zondag in deze rubriek een Rotterdamse foto. Meestal is het fotografisch beeld onbekend en van langer geleden.
Reacties: [email protected]

Wilhelmina

Grappig. Hoe ouder ik word, des te meer neig ik naar een republikeinse staatsvorm. Onze koning heeft mij nooit kunnen imponeren. Vooral intellectueel gezien (lees: eruditie), vind ik onze vroegere prins pils (lees: Willy) een lichtgewicht. De brave man is best vriendelijk, maar heeft weinig ‘inhoud’. Dat ziet toch ieder mens.

In 1899 werd er totaal anders over het Koningshuis gedacht. Oranje was heilig. Ik stuitte op deze curieuze foto van de beroemde fotograaf Mögle, genomen op 9 juni van dat jaar. Die dag bezocht de negentienjarige koningin Wilhelmina onze stad, vergezeld door haar moeder Emma, die van 1890 tot 1899 Koningin-Regentes was geweest. Zij werden overladen met eerbetoon. De foto is prachtig en voor die tijd tamelijk scherp. Wij zien hen op het brede balkon van het stadhuis aan de Kaasmarkt - beiden in het wit - samen met onze toenmalige burgemeester s’ Jacob.

Wat opvalt zijn de enorme zuilen van het stadhuis. Zo dik zie je ze haast nergens in het ‘boreale’ Europa. Classicus dr. Paul Schulten vertelde mij dat het ontwerp van die ‘vette’ zuilen verwijzen naar een Dorische stijl. Wat de foto zo koddig maakt zijn de drie Perzische tapijten, die over de balustrade van het balkon zijn gedrapeerd. Ze hangen er nogal slordig bij. Het is net of ’t nog even snel op het laatste moment door een paar ijverige ambtenaren gedaan moest worden.

Tapijten dus, geen sierlijke grote linnen doeken. Vermoedelijk is er de bewuste dag binnen het stadhuis op logistiek gebied iets ernstigs misgegaan. Over de geschiedenis van het oude stadhuis het volgende: het was een ontwerp in eclectische stijl van Pieter Adams op een al bestaand gebouw aan de Hoogstraat. Het leverde hem in Rotterdam de functie van stadsarchitect op. Adams heeft het in onze stad niet lang volgehouden. Hij werkte hier vanaf 1827 en werd in 1838 morrend ontslagen. Zijn opvolger was Willem Nicolaas Rose en over die architect spreekt iedereen nog steeds lovend.